„Tata, a Marcin powiedział… - zacna ta góra Borówkowa”

- słów kilka o naszym udziale

w Rajdzie Młodzieży Szkolnej PTTK „Góry Złote-Borówkowa”.

Góra zacna, a pogoda jeszcze bardziej…

W sobotę 8 VI wszystko pięknie się zgrało. A był to dzień naszej wyprawy w Góry Złote, na graniczny szczyt - Borówkową ( 899 m) oraz do Lądka Zdroju. Ta tradycyjna impreza górska organizowana jest od kilkudziesięciu lat dla członków Szkolnych Kół Krajoznawczo Turystycznych, skupionych przy Oddziale PTTK „Huta Andrzej” w Zawadzkiem, tyle że zmienia się cel wyprawy. W roku minionym wędrowaliśmy na Biskupią Kopę w Górach Opawskich.

Mimo bardzo wczesnej pory wyjazdu, w autokarze panował doskonały nastrój. Zapowiadał się piękny, słoneczny dzień, a i plan wyprawy obiecywał nie tylko przyjemną i niezbyt męczącą przechadzkę na szczyt Borówkowej, ale i miły odpoczynek w Lądku Zdrój. Jadąc trasą  przez malowniczy czeski Javornik, w dobrym czasie dotarliśmy na Przełęcz Lądecką, skąd zaczynał się nasz szlak na Borówkową. Dzięki wczesnej porze udało się zaparkować autokar, na samej przełęczy, na parkingu, zwykle zapełnionym po brzegi samochodami. Góry Złote przywitały nas niesamowitymi widokami, rozpościerającymi się z przełęczy. Kilka pamiątkowych fotek i mogliśmy wyruszyć na szlak. Polna ścieżka wiła się malowniczo przez kwieciste łąki, usiane chronionym dziewięćsiłem, storczykami, by wkrótce zanurzyć się w cienisty las. Połowa szlaku prowadziła granicą polsko - czeską o czym informowały słupki graniczne. Było kilka stromych podejść, ale uczestnicy naszej wycieczki, pod przewodnictwem pana Piotra sprawnie i szybko dotarli na 900 – metrowy (a może wg pomiaru czeskiego 899 – metrowy) szczyt pogranicznej góry. A tam czekały nas liczne atrakcje: 26 metrowa, czeska wieża widokowa, piękna polana, a na niej rozstawione ławy i stoły, miejsce na ognisko, zadaszona wiata wypoczynkowa oraz czeski bufet, oferujący specjały czeskiej kuchni oraz tradycyjną Kofolę i doskonałą lemoniadę z czarnego bzu… . Można tu było zakupić też pamiątkowe widokówki, odznaki oraz przybić w książeczkach GOT pamiątkowe pieczątki z wizerunkami wieży. Niegdyś w tym miejscu znajdowało się schronisko, a obecna, metalowa, obita drewnem wieża, zbud. w 2006 r. jest już czwartą z kolei wieżą na szczycie Borówkowej. Na szczyt 26 metrowej wieży wspięliśmy się po 155+3 schodkach… . Z tarasu widokowego wieży rozpościera się piękna panorama na Kotliną Kłodzką, Jezioro Nyskie, Otmuchowskie, Zalew Paczkowski, Góry Rychlebskie, Masyw Śnieżnika. Borówkowa – dostarczyła nam wielu pozytywnych doznań estetycznych, smakowych, ale i edukacyjnych. Dotknęliśmy tu ducha burzliwej historii nie tak odległych lat walki Polaków i Czechów o demokrację, o wolność. To właśnie w tym miejscu spotkali się po raz pierwszy 21 VIII 1987 r. działacze Solidarności Polsko - Czechosłowackiej z obu stron granicy. Ze strony polskiej uczestniczyli w nim między innymi: Zbigniew Bujak, Jacek Kuroń, a ze strony czeskiej późniejszy prezydent Czech Václav Havel. Informują o tych wydarzeniach tablice, upamiętniające spotkanie opozycjonistów oraz pamiątkowy kamień… .

Zejście na przełęcz urozmaiciły napotkane ciekawostki przyrodnicze: maleńkie traszki, które dzieciaki wypatrzyły w przydrożnej wielkiej kałuży, czy też wielki, powalony pień drzewa, wręcz najeżony połamanymi gałęziami, na który oczywiście należało się wspiąć, co też uczynili nie tylko młodsi uczestnicy…, ale i przedstawiciel klasy siódmej. Po zdobyciu „tak zacnej” góry, wszystkim należał się godny odpoczynek w kurorcie i pożywny posiłek. I te dobra oferował nam Lądek Zdrój – najstarsze uzdrowisko na ziemiach polskich, do którego się udaliśmy. Grzechem byłoby nie odwiedzić wizytówki Lądka Zdroju - pięknego neobarokowego budyneczku Zakładu Przyrodoleczniczego „Wojciech”, położonego w centralnej części parku zdrojowego. Wybudowano go w 1680 roku, 2 lata po odkryciu źródeł termalnych. Początkowo był wierną kopią łaźni tureckiej, natomiast w 1880 roku zyskał bardziej neobarokowy styl. Zakład Przyrodoleczniczy może się pochwalić m.in. pijalnią wód mineralnych czy luksusowymi basenami kąpielowymi. Wnętrze jest okazałe i bogato zdobione. Pod kopułą znajduje się źródło, nad źródłem marmurowy basen, wokół którego usytuowane są gabinety zabiegowe z marmurowymi wannami do kąpieli. Zakład należy do najbardziej ekskluzywnych zakładów przyrodoleczniczych Ziemi Kłodzkiej. Nic dziwnego, prezentuje się elegancko i stylowo. Z basenu niestety nie skorzystaliśmy, ale wodę mineralną można było pić do woli, toteż niektórzy wypełnili zapasami cennej wody wszystkie plastikowe butelki, które mieli w plecakach. Przyda się w drodze do domu, a może jako prezent ze Zdroju. Opici zdrowotną wodą, udaliśmy się na poszukiwanie obiadku, pamiątek, a i na koniec miłej wizyty w Lądku warto było wpaść do słynnej kawiarni „Albrechtshalle” na świetne lody. To jeszcze nie koniec wycieczki i opowieści, bowiem w drodze powrotnej, już w autokarze przeprowadziliśmy mały konkurs wiedzy krajoznawczej – o Lądku, o Borówkowej, o Górach Złotych... . Najlepszą pamięcią i wiedzą wykazał się Marcin, autor słynnego wycieczkowego określenia Borówkowej - „zacna góra”. Wycieczka na Borówkową już za nami, pozostały miłe wspomnienia i ochota na kolejne wspólne wyprawy.

Do zobaczenia więc na szlakach kolejnych rajdów PTTK - owskich, po udanych wakacjach.

 

Opiekun SKKT PTTK

Beata Jendruś

7 czerwca na uczniów naszej szkoły czekała ogromna niespodzianka.

Z okazji Dnia Dziecka Rada Rodziców przygotowała grę terenową uliczkami Kolonowskiego.

Naszym zadaniem było rozpoznanie miejsca po fragmencie fotografii, wykonanie zdjęcia całej klasie i dotarcie do mety, która znajdowała się na Przystani Amazonka.

Każda klasa otrzymała zestaw zdjęć przedstawiających jeden mały fragment jakiegoś miejsca znajdującego się w Kolonowskiem.

Klasy 1 - 3 musiały rozpoznać 10 zdjęć a klasy 4 - 8 trochę więcej, bo aż 15.

Zespoły przyjęły różne strategie. Jedni długo się zastanawiali, inni działali spontanicznie, ale i strategicznie, jak klasa 7, wybierając szybkie tempo poruszania się. Klasy młodsze świetnie sobie poradziły z trudnymi zadaniami, a pierwszaki udowodniły, że świetnie znają wszystkie zakamarki naszego miasta. Należą im się szczególne gratulacje!

Na przystani Amazonka, na którą dotarli prawie wszyscy przed czasem, odbyło się komisyjne sprawdzanie wykonanych zadań. W młodszej kategorii wygrała klasa 1 a w starszej - 7! Obie zwycięskie klasy otrzymały bon na lody. Serdecznie gratulujemy zwycięzcom!

Na Amazonce czekały dalsze atrakcje: wesołe zabawy, napoje, lody frytki. I po prostu wolność i swoboda.

Mogliśmy zaglądnąć do wozu strażackiego, zobaczyć jego wyposażenie, a później strażacy zapewnili nam chwilę ochłody, lejąc nas wodą :).

Graliśmy w siatkówkę , piłkę nożną i planszówki. Świetnie spędziliśmy czas wolny, bawiąc się i integrując.

Mimo, że nie byliśmy tego dnia w szkole, to wiele się nauczyliśmy o naszym mieście, zdaliśmy celująco egzamin z topografii i orientacji w terenie.

Na pewno na długo zapamiętamy ten dzień!

Składamy wielkie podziękowania wszystkim zaangażowanym rodzicom w organizację naszego Dnia Dziecka, jesteście WSPANIALI! DZIĘKUJEMY!

Dziękujemy również nauczycielom za opiekę.

 

W imieniu wszystkich uczniów naszej szkoły

Kółko Redakcyjne

Jak powstaje czekolada? Jak wygląda i gdzie rośnie kakaowiec? Kto przywiózł owoce kakaowca do Europy?

Odpowiedzi na te oraz inne pytania dotyczące produkcji czekolady poznali uczestnicy czekoladowych warsztatów, które odbyły się w naszej szkole 6 czerwca. W ramach tych zajęć uczniowie zostali zapoznani z historią czekolady, metodami jej produkcji, a w trakcie ich trwania dzieci mogły zobaczyć prawdziwy owoc kakaowca oraz skosztować jego zdrowych ziaren.

Jednak najważniejszym zadaniem podczas tych słodkich warsztatów było wyprodukowanie własnej tabliczki czekolady. Korzystając z różnorodnych dodatków: bakalii, posypek, kolorowych drażetek czy pianek, dzieci tworzyły wymarzone słodkości w trzech możliwych smakach. Własnoręcznie wykonane pralinki zostały zapakowane i pięknie ozdobione.  Przygotowane przez uczestników warsztatów czekoladki w wielu przypadkach stanowiły wyjątkowy i oryginalny prezent dla rodziców. Jednak w większości przypadków czekoladki nie dotrwały nawet do końca zajęć, gdyż były tak kuszące, iż musiały zostać niechybnie skonsumowane.

Te niezwykłe cukiernicze warsztaty zdecydowanie osłodziły dzień wszystkim małym czekoladomaniakom i były dla nich niebywałą atrakcją.

 

Victoria Początek

W obecnych czasach, kiedy wpływ człowieka na środowisko jest większy niż kiedykolwiek wcześniej, bardzo ważne by żyć w sposób, który jest przyjazny dla środowiska, czyli taki, aby nie szkodzić przyrodzie. O tym, że możliwa jest produkcja żywności, która powstaje z maksymalnym poszanowaniem dla natury mogli przekonać się niedawno uczniowie klas trzecich przebywając w Gospodarstwie Ekologicznym „Ekostyl”. Gospodarstwo położone jest w malowniczej miejscowości Biadacz - Kamienisko w gminie Bąków, na skraju Borów Tucholskich.  Prowadzone jest w systemie zrównoważonym, co przyczynia się do zmniejszenia zanieczyszczania środowiska, ponieważ zużywa się mniej chemicznych nawozów i środków ochrony roślin. Uczniowie z bliska mogli zobaczyć jak wygląda ekologiczna uprawa zbóż, warzyw i niektórych ziół. Każde dziecko dostało kłosy, łuskało ziarno, mieliło je własnoręcznie na żarnach, a z powstałej mąki wyrabiało na stolnicy ciasto, które trafiało do pieca i gotowe wracało do uczestników. Podczas wędrówki po gospodarstwie dzieci poznały wiele gatunków roślin użytecznych człowiekowi. Gospodarstwo położone jest na pagórkowatym terenie, w otoczeniu pól i lasu, gdzie można było doskonale oderwać się od zgiełku miejskiego życia i zanurzyć w estetyce przyrody. Uczniowie karmili kozy, króliki i kury, zajadali pyszne kiełbaski z ogniska, grali w piłkę i odpoczywali na kocyku. Jednak najciekawszym punktem wycieczki była zdecydowanie przejażdżka do lasu starym, drewnianym wozem. Siedząc na sianie zachwycaliśmy się zapachem suchej trawy i wyobrażaliśmy sobie jak kiedyś musiało wyglądać życie na wsi, bez nowoczesnej technologii i skomplikowanych maszyn rolniczych.

 

Magdalena Mrozik

5 czerwca 2024 r. w Leśnej Izbie Edukacyjno - Turystycznej w leśnictwie Dębie odbyła się XII edycja Przeglądu Piosenki Leśno-Przyrodniczej. Do konkursu zgłosili się  najmłodsi artyści ze szkół z terenu administracyjnego nadleśnictwa. Prawie 70 uczestników zaprezentowało się  przed Jury, w skład którego weszli: Justyna Gireń, animator  z Zespołu Szkół Specjalnych w Zawadzkiem, Janusz Żyłka, muzyk, członek Zarządu Powiatu Strzeleckiego i Stanisław Kiełek.

Zmaganiom młodych artystów przyglądali się goście, którzy odpowiedzieli na zaproszenie Nadleśniczego Grzegorza Furmańskiego: Michał Rytel – Burmistrz Zawadzkiego, Artur Walkowiak - Prezes oraz Maria Andrzejewska- Była Prezes Koła Towarzystwa Przyjaciół Lasu i Zdzisław Andrzejewski - Członek lokalnego oddziału PTTK.

Uczestnicy Przeglądu walczyli o nagrody główne, jakimi są ręcznie rzeźbione statuetki Złotej Wilgi, które w tym roku otrzymali:

W kategorii Szkoły Specjalne - Zespół z ZSS w Zawadzkiem

W kategorii I - klasy I - III - Zespół z PSP nr 1 w Kolonowskiem oraz duet Maja Majnusz i Maja Fijałkowska z PSP w Staniszczach Wielkich - Kolonowskiem

W Kategori II - klasy IV - VI - Duet Alyssa Brockhuis i Wiktoria Swierc z PSP w Kolonowskiem

W Kategorii III - klasy VII - VIII - Zespół z PSP Staniszcze Małe-Spórok oraz solistka Victoria Janik z PSP Staniszcze Małe-Spórok.

Gratulujemy wszystkim zwycięzcom, a przede wszystkim uczniom naszej szkoły, którzy zdobyli statuetki - zespołowi uczniów klas I - III za wykonanie piosenki „Pobudka z ogródka” oraz duetowi: Alyssie Brockhuis i Wiktorii Swierc za wykonanie utworu „Co nam w duszy gra”.

 

Alina Sandorska

TATRZAŃSKA TRYLOGIA

– wspomnienie 3 dniowej wycieczki SKKT PTTK w Tatry 03.-05.06.2024 r.

 

DZIEŃ PIERWSZY – Śladami św. Jana Pawła II …od Ludźmierza na Gubałówkę

Wreszcie nadszedł 3 VI i długo oczekiwana wycieczka SKKT w Tatry. Plany mamy ambitne, szczególnie drugiego dnia, w którym przewidziano całodzienną wyprawę w Tatry Wysokie – na Halę Gąsienicową i Czarny Staw Gąsienicowy na wys. 1650 m n.p.m. Niestety prognozy pogody jednoznacznie wskazują na obfite opady deszczu i to właśnie drugiego dnia naszej wyprawy. No cóż, zobaczymy… .

Póki co nie pada, a Małopolska wita słońcem naszą wesołą 40-osobową grupę młodych wędrowców pod przewodnictwem opiekunów – pani Doroty, pani Iwony, pana Tomka i pani Beaty. Zmierzamy do Ludźmierza, najstarszej wsi na Podhalu, położonej na brzegu Czarnego Dunajca, 2 km od Nowego Targu. Celem naszej wyprawy jest słynne Sanktuarium Matki Bożej Ludźmierskiej „Gaździny Podhala”.

To najstarsza świątynia na terenie Podhala, związana z cystersami szerzącymi chrześcijaństwo na tym podgórskim terenie. Górale czczą Matkę Bożą Ludźmierską jako Gaździnę Podhala. Na wiosnę, tuż przed redykiem, do Sanktuarium pielgrzymują bacowie, juhasi wraz ze swoim inwentarzem, aby podczas uroczystej mszy świętej prosić  o łaskę i pomyślny wypas owiec na hali. Ukochał to miejsce nasz Papież św. Jan Paweł II, który niejednokrotnie pielgrzymował do „Gaździny Podhala”. To tu w 1963 r. miało miejsce zdarzenie, które po latach uznano za prorocze. 15 VIII podczas uroczystości koronacyjnej Matki Bożej Ludźmierskiej pod przewodnictwem kard. Stefana Wyszyńskiego, przy podnoszeniu feretronu z figurą Matki Bożej, z jej ręki wypadło berło, które pochwycił ówczesny  bp Karol Wojtyła. "Karolu, Maryja dzieli się z Tobą władzą" - powiedział wówczas kard. Franciszek Macharski… . Po latach bp Wojtyła został papieżem… . Na terenie Sanktuarium znajduje się piękny Ogród Różańcowy z Kaplicą Jana Pawła II. Maryjny Ogród Różańcowy powstał na pamiątkę wizyty w sanktuarium ludźmierskim papieża Polaka w roku 1997. W centrum ogrodu znajduje się naturalnej wielkości pomnik klęczącego Jana Pawła II.

Chwila refleksji, cichej modlitwy przed piękną, cudami słynącą figurą Gaździny Podhala, potem spacer dróżkami maryjnymi w Ogrodzie Różańcowym, przejście przez Wrota Wiary, gdzie pod drewnianą konstrukcją umieszczony jest dzwon, którego dźwiękiem każdy człowiek w sposób symboliczny może ogłosić niebu i ziemi swoje odnowienie wiary. Nasi wycieczkowicze, z postanowieniem dobrego uczynku, przeszli przez bramę pociągając sznur dzwonu, a po trudach zwiedzania mogli ochłodzić się źródlaną wodą wypływającą z cudownego źródełka. Przy wejściu do Sanktuarium, tuż nad brzegiem Czarnego Dunajca stoi studnia ze źródlaną wodą, której przypisywane są cudowne właściwości.

Od Ludźmierza podążyliśmy przez Chochołów ku Zakopanemu. Wioska niemal w całości zabudowana jest starymi chałupami z XVIII/XIX wieku w charakterystycznym stylu podhalańskim i stanowi dziś doskonały przykład żywego skansenu. Raz do roku, przed Świętami Wielkanocnymi, gaździny urządzają wielkie mycie ścian swoich domów, dzięki czemu zachowały się one w idealnym stanie przez tak długi czas.

W Chochołowie zaczął lać deszcz, szczęśliwie przegrał ze słońcem, które przywitało nas w granicach Kościeliska… . I dobrze, bo mogliśmy bez przeszkód wjechać wyciągiem na Butorowy Wierch, odbyć przyjemną wędrówkę Szlakiem Papieskim, biegnącym kilka kilometrów po rozległym, płaskim grzbiecie ku szczytowi Gubałówki i podziwiać wyłaniające się zza chmur szczyty Tatr.

Gubałówka (1126 m) jest miejscem niezwykle popularnym wśród turystów. Panorama gór z Gubałówki jest nie tylko wyjątkowo malownicza, ale też niezwykle rozległa i obejmuje nie tylko Polskie Tatry, ale także Gorce i Podhale, a przy dobrej widoczności także Pieniny i Beskid Żywiecki. Dodatkowymi atrakcjami są liczne stragany, kafejki, gdzie można mile spędzić czas. Wprawdzie widoków nie mieliśmy najlepszych, bo znów postraszył nas deszcz, ale mimo tego skorzystaliśmy z atrakcji, które oferowała Gubałówka.

Do centrum Zakopanego zjechaliśmy słynną kolejką linowo – terenową, zaś do naszego pensjonatu udaliśmy się najbardziej znaną w Polsce ulicą kafejek, sklepików – zakopiańskimi Krupówkami, które zresztą zostały przez nas dokładnie spenetrowane podczas wieczornych wypadów.

 

DZIEŃ DRUGI – W strugach deszczu przez Dolinę Kościeliską

Niestety prognozy pogody sprawdziły się w 100%. Lało od poniedziałkowego wieczoru i nic nie wskazywało na to, że się przejaśni. Trzeba było na szybko zmieniać plany wędrówki. Po konsultacjach z przewodnikiem uznaliśmy, że najbezpieczniejsze i najbardziej widokowe w tej sytuacji będzie zwiedzenie Doliny Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. To jedna z najładniejszych i najdłuższych dolin w Tatrach, jest przedstawicielem doliny walnej, czyli takiej, która prowadzi od głównej grani Tatr, aż do podnóży gór. Jej początek znajduje się w Kirach i przez około 9 km tworzy długi i głęboki wąwóz skalny. Spacer po drodze uprzyjemnia Kościeliski Potok, który towarzyszy turystom prawie do samego schroniska PTTK na Hali Ornak. Wśród turystów Dolina Kościeliska cieszy się popularnością od ponad 200 lat z uwagi na piękne widoki i ciekawe ukształtowanie. Nie brakuje tu malowniczych wąwozów, jaskiń, wapiennych form skalnych. Pierwszy szlak rekreacyjny wyznaczono tu już w 1815 r. W Dolinie nie brak też innych atrakcji: są tu pamiątki po dawnych turystach, hutnikach, a nawet zbójnikach. Przez wieki wiele się tu działo… . Do połowy XIX wieku dolina tętniła życiem. Działała tutaj huta miedzi, żelaza, zakład metalurgiczny ,istniała karczma i domy dla robotników. Dziś nie ma już po nich praktycznie żadnego śladu. Ostały się jedynie resztki pieca hutniczego wraz z tablicą pamiątkową oraz niewielka, murowana Kaplica Zbójnicka. Jeszcze podczas pierwszej połowy zeszłego stulecia w dolinie wypasano owce, piękna rozległa Polana Wyżnia Kira Miętusia (u wlotu do doliny ) pełniła funkcje typowo pasterskie.

Spotkaliśmy tu owce, ale już tylko to w ramach wypasu kulturowego, który sprawia, że polana nie zarasta. Na jej środku stoi bacówka, gdzie można skosztować góralskich specjałów: doskonałej żentycy i ciepłych owczych oscypków. Nasz przewodnik pan Kamil opisał nam szczegółowo pracę bacy, juhasa i cały proces produkcji góralskich serów… . Jak mówił jego ujek, w którego bacówce gościliśmy, sam kiedyś takie sery uczył się wyrabiać, ale terozki woli oprowadzać turystów… . Zajmujące opowieści przewodnika o dawnych mieszkańcach Tatr, o przeszłości doliny, o ciekawostkach geologicznych i przyrodniczych, a także wyłaniające się zza chmur poszarpane zbocza gór, uprzyjemniały wędrówkę i mimo deszczu lejącego się z nieba, w dobrych nastrojach dotarliśmy do schroniska PTTK na Hali Ornak. To jedno z najprzytulniejszych schronisk w Tatrach, mimo wielkiej sali jadalnej zbudowanej z drewna, zastawionej długimi drewnianymi stołami. Sala jest na tyle duża, że zdołała pomieścić aż 3 grupy, które wraz z nami schroniły się w niej przed deszczem. Budynek schroniska, utrzymany w stylu zakopiańskim zbudowano w l. 1948 - 50, w miejscu poprzedniego, spalonego podczas wojny. Pięknie współgra on z otoczeniem. Z jego okien roztacza się widok na Kominiarski Wierch oraz Bystrą. Kompleks leśny otaczający schronisko jest obszarem ochrony ścisłej. Jesienią odbywa się tutaj rykowisko jeleni. Można tu zauważyć blisko podchodzące do schroniska lisy i kręcące się nieopodal niedźwiedzie. My na szczęście nie spotkaliśmy na naszej drodze żadnego niedźwiedzia, ale mogliśmy zakupić znaczki turystyczne z podobizną niedźwiedzia i przybić do książeczek GOT - u pieczątkę w kształcie niedźwiedziej łapy.

Nie było wspinaczki po skalnych ścieżkach, nie dane nam było oglądać spektakularnych widoków nad wysokogórskim stawem, a jednak ten dzień dostarczył nam wielu niezapomnianych wrażeń, pozwolił poczuć atmosferę schroniska górskiego, atmosferę i smak dawnych Tatr, poznać życie i tradycje górali… .

 

DZIEŃ TRZECI – Narciarskim skokiem z Wielkiej Krokwi na ścieżkę w koronach gorczańskich drzew

Od rana piękne słońce, zapowiadał się naprawdę pogodny dzień. Wreszcie będzie można obejrzeć Giewont w pełnej krasie, o czym można było przekonać się, wyglądając z balkonów naszego pensjonatu ”Wanta”, w którym spędziliśmy wygodnie trzy dni naszej wyprawy.Szkoda, że trzeba wyjeżdżać z Zakopanego, ale póki co mamy tu jeszcze jeden punkt programu do zrealizowania – odwiedziny słynnej skoczni narciarskiej na Wielkiej Krokwi (1370 m).

Skocznia narciarska wbudowana jest w naturalny stok Krokwi – zbocza stanowiącego ramię Giewontu. Wybudowana została w 1925 r., według projektu Karola Stryjeńskiego, który południową część Zakopanego widział jako park sportowy. Pierwsze zawody wygrał tu Stanisław Gąsienica - Sieczka, osiągając odległości 30 m i 36 m. Obecnie istnieje w tym miejscu Centralny Ośrodek Sportu z licznymi obiektami sportowymi: obok Wielkiej Krokwi - trzy mniejsze skocznie narciarskie, basen, tor lodowy, boisko piłkarskie Plato, trasy do narciarstwa biegowego.

Wielka Krokiew to jeden z symboli Zakopanego, odbywają się tu najważniejsze zawody w skokach narciarskich – Puchar Świata. Od 1989 r. skocznia nosi imię słynnego skoczka, mistrza olimpijskiego Stanisława Marusarza.

Na przestrzeni kolejnych 10 - leci skocznia była kilkakrotnie gruntownie modernizowana. Stopniowo zmieniała się także jej infrastruktura. Odbywają się na niej się regularnie zawody o Puchar Świata w zimie oraz Grand Prix w lecie. W latach 2016 - 17 przeprowadzono kolejną wielką modernizację, podczas której przebudowano zeskok skoczni, wymieniono bandy i schody, ponadto skocznia otrzymała nowy igelit. 19 listopada 2017 skocznia uzyskała homologację FIS. Obecnie trybuny i okolice Wielkiej Krokwi mogą pomieścić ok. 30 tys. osób, dzięki czemu jest to jeden z największych obiektów sportowych w Polsce pod względem pojemności trybun. Dzisiejsze rozmiary skoczni to: punkt konstrukcyjny K125 i rozmiar HS140 .Przy Wielkiej Krokwi funkcjonuje od 2008 r. kolejka linowa dostępna wraz z tarasem widokowym dla odwiedzających obiekt.

Na górny taras widokowy, skąd rozpościera się piękny widok na całe Zakopane i grzbiet Gubałówki, wjechaliśmy kolejką, a potem schodząc wolnym spacerkiem w dół, dokładnie przyjrzeliśmy się konstrukcji obiektu, niektórzy zasiedli na miejscach trenerów, wypuszczających swoich skoczków podczas zawodów, inni próbowali wczuć się w rolę Kamila Stocha, a może Piotra Żyły, ktoś próbował dotknąć igielitu… . A na koniec skok w historię polskiego narciarstwa podczas krótkich odwiedzin w izbie pamięci patrona "Wielkiej Krokwi" Stanisława Marusarza.

I to wszystko… . Wyjeżdżamy z Zakopanego, opuszczamy Tatry i robimy „wielki skok” na przedpole Gorców, pasma górskiego, które swoimi zachodnimi krańcami dotyka obszaru Nowego Targu. To tu znajduje się nowa atrakcja turystyczno - przyrodnicza BRAMA W GORCE. Centrum Edukacyjno - Przyrodnicze.

Po ponad kilometrowej „wspinaczce” od parkingu dotarliśmy do bramek prowadzących nas na najdłuższą w Europie 1300 metrową ścieżkę w koronach drzew. Posuwaliśmy się kładkami zawieszonymi wysoko nad ziemią, od czasu do czasu sprawdzając swój zmysł równowagi na różnorodnych przeszkodach, zapoznając się równocześnie z sekretami Karpackiej Puszczy – ciekawymi zjawiskami przyrodniczymi, światem roślin i zwierząt.

W 40 metrowym podziemnym tunelu mogliśmy obejrzeć minerały, z jakich zbudowane są Gorce, dowiedzieć się kto mieszka w tutejszych jaskiniach…, w pawilonie edukacyjnym można było trochę się pobawić, dotknąć i poznać najciekawszych mieszkańców puszczy - niedźwiedzia, jelenia, wilka, rysia, sarnę, poczuć się jak pies pasterski, zaganiający owce, dowiedzieć się dlaczego to właśnie salamandra jest w logo Gorczańskiego Parku Narodowego. Wędrując po nadrzewnych kładkach wspięliśmy się na 2 wieże widokowe, z których wyższa wznosiła się aż 40 m nad ziemią. Chwilę słodkiego odpoczynku zapewniła nam sympatyczna kawiarenka „Niedźwiedzia gawra” usytuowana nad podziemnym tunelem . Ciekawe miejsce, aż proszące się aby pobyć tu dłużej, wejść na place zabaw, do bacówek na regionalne jadło, pozjeżdżać na leśnej zjeżdżalni… . Może kiedyś tu wrócimy.

„Tatrzańska trylogia” – 3 dni wrażeń, poznawania nowych miejsc, ludzi, uczenia się bycia z innymi, samodzielności… . Chyba warto organizować jak najwięcej takich lekcji… .

 

Do zobaczenia więc na kolejnych wyprawach!

 

Opiek. SKKT PTTK

Beata Jendruś

Od dawna wiadomo, że dzieci najszybciej uczą się, kiedy dobrze się bawią. W trakcie atrakcyjnej zabawy uczniowie nie tylko rozwijają potrzebne umiejętności, ale również poprawiają pamięć i koncentrację. Wszyscy zdajemy sobie sprawę z tego, że nauka ortografii jest trudna i żmudna. Jeśli jednak damy dziecku do ręki metodę, do której się przekona i sprawimy, że stanie się ona dla niego atrakcyjna, to zmieni się nie tylko jego nastawienie do nauki, ale i do samego siebie.

Jak się okazało z ortograficznym MEMORY, które zasiliło szkolną kolekcję pomocy dydaktycznych, dobra zabawa była gwarantowana! Ogromne emocje, które towarzyszyły uczniom na lekcjach podczas grania, były najlepszym dowodem na to, że ta rozgrywka przypadła im do gustu. Dzięki tej grze dzieci utrwaliły zasady ortograficzne oraz poprawiły spostrzegawczość i umiejętność analizowania. Odkrywanie, poszukiwanie i dopasowywanie wprawiły uczniów w ogromne skupienie. Pamięć działała na najwyższch obrotach, wzrok przeskakiwał z karty na kartę, a emocje sięgały zenitu. Jedyną różnicą między zwykłą grą w MEMORY był fakt, że uczniowie po odszukaniu pary wybierali, jaki powinien być poprawny zapis konkretnych wyrazów za pomocą uzupełnienia luki odpowiednimi literkami rz, ż, ó, u lub ch, h.

Wykorzystanie ortograficznej gry MEMORY na lekcjach języka polskiego oraz zajęciach zespołów dydaktyczno - wyrównawczych jest doskonałą metodą na powtórzenie zasad ortografii oraz urozmaicenie lekcji. Gra wspaniale angażuje wszystkich uczniów w zajęcia, nie dając możliwości biernego uczestnictwa. Rywalizacja, która jest nieodłącznym elementem zabawy, powoduje, że dzieci podejmują aktywny wysiłek analizowania wyrazów z trudnością ortograficzną znajdującą się na kartach, a uczniowie, intensywnie oglądając karty, zapamiętują ich graficzny wzorzec. Dzięki temu niepostrzeżenie się uczą. Nauka poprzez zabawę na pewno nie pójdzie w zapomnienie i zaprocentuje w przyszłości wyedukowaną ortograficznie młodzieżą.

 

Victoria Początek

Wakacyjny numer gazetki szkolnej ;)

W dniu Bożego Ciała mieszkańcy Kolonowskiego i najbliższych okolic bawili się podczas obchodów jubileuszu Parafii Niepokalanego Serca Maryi. Na tę uroczystość zostali zaproszeni podopieczni pobliskich placówek, w tym również uczniowie naszej szkoły.

Świętowanie miało charakter festynu rodzinnego, którego ważnymi elementami były występy lokalnych artystów, a w tym spora grupa naszych uczniów. Najmłodsi wychowankowie przygotowani przez panią Celinę Rathmann dali popis swoich umiejętności tanecznych. Przy skocznej muzyce zaprezentowali krakowiaka i rock n rolla, a swoje występy podsumowali ciekawą choregrafią "Black & white". W części rozrywkowej imprezy zaprezentowały się również piątoklasistki z własną interpretacją poleczki.

W drugiej części programu artystycznego wystąpili starsi uczniowie oraz chór. Czterdziestoosobowy zespół chóralny pod batutą pani Iwony Cierpich zaprezentował wzruszające utwory wychwalające Pana. Pieśni "Jesteś Królem" czy "Chwalę Ciebie, Panie", a także inne śpiewane przez dzieci utwory rozbrzmiały w ogrodach plebanii jak najpiękniejsze niebiańskie chorały, które poruszyły nawet najtwardsze serca.

Następnie na scenie w kilku choreografiach zaprezentowali się uczniowie Szkolnego Koła Teatralnego pod opieką pani Victorii Początek. Liryczne układy taneczne "You raise me up" czy "Waiting for a God" przykuły uwagę zebranej publiczności, która ze skupieniem czerpała energię płynącą ze sceny. Sporo emocji wywołał także przepiękny taniec z szarfami w biało - niebieskich barwach pt. "Wychwalajmy Pana" przygotowany przez uczennice klas piątych pod kierunkiem pani Anetty Szewczyk. Część artystyczną zakończył występ grupy teatralnej w choreografii "To i ja", który wzbudził niemałe zainteresowanie oglądających, a dumni rodzice występujących dzieci ukradkiem ocierali łzy wzruszenia.

Po prezentacji dzieci przyszedł czas na występ dorosłych. Na scenę wkroczył chór COLNOVICA przygotowany przez panią Iwonę i w atmosferze radości chrześcijańskiej zaprezentował wspaniały koncert pieśni pochwalnych. Wybrzmiały więc najpiękniejsze pieśni, te tradycyjne i mniej znane, pokazujące uwielbienie Boga.

Wszyscy artyści mieli okazję pokazać, jak piękna może być muzyka inspirowana Duchem Świętym, jak można się przy niej bawić, tańczyć, tworzyć wspólnotę, odnajdując jednocześnie swoje miejsce w życiu. Cały koncert, przeplatany pieśnią i tańcem, okazał się niezwykle smakowitą muzyczną ucztą!

 

Victoria Początek

Praca metodą projektu to wspaniała sytuacja edukacyjna, po którą często sięgają nauczyciele. Niezauważalnie angażuje ona uczniów w proces uczenia się, gdyż dobrze zaplanowane działanie pozwala nauczycielom swobodnie i ciekawie realizować podstawę programową, a uczniowi cieszyć się z wykonanego samodzielnie zadania. Dzięki tej metodzie uczniowie zdobywają wiedzę, rozwijają szereg umiejętności społecznych, kształtują ciekawość i chęć odkrywania świata, a przede wszystkim niepostrzeżenie angażują się w proces dydaktyczny.

W projekcie "Niezwykłe przejście do magicznego świata" uczestniczyli uczniowie klasy Va na lekcjach języka polskiego podczas omawiania lektury „Opowieści z Narnii. Lew, czarownica i stara szafa” C.S. Lewisa.

Akcja tej fantastycznej opowieści przenosi nas do zabytkowego domu pełnego tajemnic i zagadek. Wraz z bohaterami lektury wkraczamy do innego świata, którym jest kraina Narnii - miejsca, w którym panuje wieczna zima i nigdy nie ma Bożego Narodzenia. Można się tu dostać jedynie przez drzwi starej szafy w garderobie. Piątoklasiści również chcieli poczuć tę niezwykłą aurę, jaką roztacza wokół siebie Narnia i stworzyli swoje własne magiczne szafy, by później z dumą zaprezentować je i opisać przed publicznością. 

Do zadania uczniowie podeszli z wielkim zapałem i zaangażowaniem. Ich prace zachwycają pomysłowością i sposobem wykonania. Kreatywnością uczniowie wykazali się również w doborze materiałów. Do wykonania prac projektowych piątoklasistom posłużyły między innymi: drewno, karton, skrawki materiałów, futer, wata, naturalne rośliny, sztuczny śnieg, klocki, fragmenty wykładzin i tapet. W niektórych projektach są nawet podświetlane elementy. Jedno jest pewne - wszystkie szafy są naprawdę wyjątkowe! Wystawę prac można podziwiać na szkolnym korytarzu. 

Wykonanie prac projektowych zachęciło uczniów do sięgnięcia po kolejne części "Opowieści z Narnii" i taki był również cel tego projektu.

 

Victoria Początek

Nauka ortografii to niełatwa sprawa, a wszystkiemu winne są skomplikowane zasady pisowni naszego języka ojczystego.

24 kwietnia 2024r. odbył się etap szkolny konkursu ortograficznego klas IV - VIII zorganizowany przez polonistki p. V. Początek i p. A. Szewczyk.

Do tego etapu przystąpili uczniowie, wyłonieni podczas eliminacji klasowych.

Celem konkursu było promowanie poprawnej polszczyzny, podnoszenie świadomości ortograficznej dzieci i młodzieży oraz doskonalenie umiejętności stosowania zasad ortograficznych.

Uczestnicy mogli w praktyce wykorzystać wiadomości z zakresu ortografii oraz interpunkcji. Konkurs miał formę testu ortograficznego sprawdzającego znajomość pisowni wyrazów oraz zasad ortograficznych.

Nie było łatwo, jednak niektórzy świetnie sobie poradzili z  zadaniami. Przed innymi jeszcze dużo pracy.

Pamiętajmy, że ćwiczenie czyni mistrza.

Ortograficzne zmagania zakończyły się zwycięstwem następujących uczniów:

I - miejsce - Paulina Leja kl. 7

II - miejsce - Paulina Mańczyk - kl. 5 b

III - miejsce - Karolina Muszkiet - kl. 7

IV - miejsce - Emilia Dudarewicz - kl. 6

                       Patrycja Gołębicka - kl. 5 a

 

Zwycięzcy otrzymali dyplomy i nagrody książkowe.

Gratulujemy!

 

A. Szewczyk

„Czasem wdzięczność trudno jest ubrać w słowa...

wtedy proste - dziękujemy - zawiera wszystko, co chcemy wyrazić...“

 

Dyrekcja Szkoły, Grono Pedagogiczne i Uczniowie

Publicznej Szkoły Podstawowej nr 1 im. M. Skłodowskiej - Curie w Kolonowskiem

 

składają serdeczne podziękowania wszystkim zaangażowanym Rodzicom w organizację pobytu młodzieży i kadry pedagogicznej z zaprzyjaźnionej Základní a Mateřská škola w Bělotínie.

To dzięki Państwa nieocenionej pomocy, wsparciu, zaangażowaniu i kreatywności, mogliśmy w tak wspaniały sposób przyjąć naszych gości z Czech.

Składamy serdeczne podziękowania firmom: FAN - AGRI, PAMAS i piekarni Państwa Kisiel, które wsparły nas w organizacji tego wydarzenia, ofiarując swoje produkty.

 

Z wyrazami szacunku i uznania

Dyrekcja Szkoły

Rada Pedagogiczna

Uczniowie

23 – 24 maja gościliśmy w naszej szkole młodzież i kadrę pedagogiczną z zaprzyjaźnionej Základní a Mateřská škola w Bělotínie. Przygotowania do tej rewizyty trwały od dłuższego czasu, gdyż chcieliśmy, aby dobrze zapamiętali pobyt w Kolonowskiem.

Po oficjalnym przywitaniu gości przez panią dyrektor Elżbietę Cieślę i pana burmistrza Norberta Kostona, zaprezentowaliśmy krótki program artystyczny.

Następnie udaliśmy się do Juraparku w Krasiejowie, by zmierzyć się z atrakcjami największego w Europie Parku Nauki i Rozrywki.

Nasi goście mogli podziwiać największe modele dinozaurów mające nawet 60 metrów długości (czyli Amficelias) albo 18 metrów wysokości (czyli Brachiozaury).

Aby poznać wszystkie dinozaury i inne prehistoryczne stworzenia ”zamieszkujące” JuraPark Krasiejów wybraliśmy się na ścieżkę edukacyjną, wzdłuż której rozmieszczone są rekonstrukcje mezozoicznych gadów i płazów; wszystkie naturalnej wielkości. Prawie 70 gatunków – około 200 modeli.

Duże wrażenie zrobił na czeskich uczniach pawilon paleontologiczny przedstawiający największe w Europie stanowisko ze skamieniałościami triasowych płazów i gadów, które można oglądać przez przeszkloną podłogę. Co istotne: z naukowego punktu widzenia szczątki zwierząt odnalezionych w Krasiejowie datowane są na aż 225 mln lat, czyli są starsze niż szczątki dinozaurów. Amatorzy dinozaurów nie byli zawiedzeni.

Po powrocie, nasi goście udali się na spotkanie z historią Kolonowskiego, zwiedzili lokalne muzeum, gdzie pan Gerard Mańczyk – wielki pasjonat historii – oprowadził ich po tym ciekawym i niezwykłym miejscu.

Wszyscy zostali poczęstowani pajdą chleba ze smalcem i ogórkiem. Chętnie również wpisywali się do Księgi Pamiątkowej.

Na wieczór zaplanowana była zabawa w ,,Dzikiej chacie“. Tańce, wesołe konkurencje sportowe, kiełbaska z grilla, lody to wszystko, czego doświadczyliśmy. Mogliśmy się zintegrować z naszymi kolegami i koleżankami z Czech, język nie stanowił żadnej bariery. Okazało się, że lubimy podobną muzykę i zabawy.

Po dniu pełnym atrakcji Czesi udali się do hali sportowej, gdzie spędzili noc. Przedtem jednak mogli się poczęstować przekąskami przygotowanymi przez Rodziców uczniów kl. 6 i 7.

Kolejny dzień nasi goście rozpoczęli od pysznego śniadanka, składającego się z produktów lokalnych: tradycyjnych serów od firmy FAN-AGRI, wyśmienitych kiełbasek i salami z firmy PAMAS oraz świeżego pieczywa z piekarni państwa Kisiel.

Następnie na wszystkich, i uczniów naszej szkoły, ale i ze szkół sąsiednich: z Fosowskiego i Staniszcz, czekało kolejne wydarzenie – piknik ekologiczny zorganizowany przez Stowarzyszenie LGD „Kraina Dinozaurów“.

Organizatorzy przygotowali 10 stanowisk, na których mogliśmy doświadczyć wielu ekologicznych działań, np. produkowaliśmy energię, jadąc na rowerze i wyciskając sok z jabłek, poznawaliśmy zioła i jadalne kwiaty, segregowaliśmy śmieci, tworzyliśmy kompozycje kwiatowe, dekorowaliśmy torby ekologicznym sposobem.

Wszystkie te działania miały na celu zwiększenie świadomości i wiedzy w zakresie ochrony środowiska oraz zmian klimatycznych.

Na pikniku nie sposób było się nudzić, jednak największymi atrakcjami były pyszne lody, przejażdżka czterokołowym rowerem oraz animacje z pluszowym Dinusiem.

Finał wydarzenia był równie spektakularny, gdyż nagle zaczęło padać i pojawiła się burza, która jednakże nikomu nie zepsuła humoru.

Nasi goście lekko zmoknięci, ale zadowoleni, udali się na pyszny obiad, przygotowany przez panią kucharkę.

Wszystko, co piękne, szybko się kończy, nadeszła chwila pożegnania, rozdania upominków i życzenia szczęśliwej podróży.

Zarówno polska strona jak i czeska wyraziła chęć dalszej współpracy i dalszego zacieśniania więzów. Liczymy, że wkrótce się spotkamy :).

Mamy nadzieję, że dostarczyliśmy naszym przyjaciołom z Bělotína wielu niezapomnianych chwil i pokazaliśmy się z jak najlepszej strony.

 

Dziękujemy Základní a Mateřská škola  w Bělotínie za wspólny czas, znakomitą zabawę oraz słodkie upominki.

 

Naszym nauczycielom i pani dyrektor za organizację i opiekę.

 

Pragniemy serdecznie podziękować również wszystkim zaangażowanym Rodzicom uczniów klas 6, 7 za wielką pomoc, wspaniałą organizację imprezy, piękną ekspozycję stołów i dekorację świetlicy.

 

 A. Szewczyk

oraz członkowie Kółka Redakcyjnego kl. 6, 7

Dzień Mamy to jedno z najbardziej wyjątkowych świąt, dedykowane niezastąpionym kobietom, które mogą spełniać się w roli matki. Tego dnia doceniamy wszystkie mamusie przede wszystkim za trud, jaki władają w opiekę nad swoimi pociechami, wsparcie w niełatwych momentach, troskę oraz pomoc i bezinteresowną miłość...

Z okazji tego szczególnego święta nasi najmłodsi uczniowie przygotowali specjalne prezenty dla tych najważniejszych osób w ich życiu. Przepełniona uczuciami piosenka śpiewana z ogromnym przejęciem przez pierwszoklasistów jest najpiękniejszym darem nie tylko dla ich własnych mamuś, ale wszystkich kobiet, które mają to szczęście nazywać siebie mamami. Za trud macierzyństwa najukochańszym mamom nasi uczniowie pragną podziękować również wierszem, w którego recytację włożyli całe swoje serce, a własnoręcznie wykonane laurki z życzeniami są wyrazem najgorętszych uczuć, którymi tak pięknie mogą obdarzyć tylko dzieci.

Drogie Mamy!

Dziękujemy Wam za to, że jesteście. Niech nasza wdzięczność i miłość będą dla Was najpiękniejszym prezentem. W dniu Waszego święta życzymy Wam dużo radości, miłości, zdrowia, a także spełnienia wszystkich najpiękniejszych marzeń.

 

Victoria Początek

Za nami dwie rowerowe imprezy turystyczne, zorganizowane przez OZ/PTTK „Huta Andrzej” w Zawadzkiem.

20 kwietnia wyruszyliśmy na szlak rowerowy w ramach XXIII Wiosennego Rajdu Rowerowego PTTK "Ścieżkami Gmin Doliny Małej Panwi - Wiosna 2024", zaś w minioną sobotę 11.05. na długą rowerową wędrówkę ku polanie Regolowiec – tradycyjnej mecie 43 ZLOTU ŚLADAMI DAWNEGO HUTNICTWA „REGOLOWIEC 2024.”

 

XXIII WIOSENNY RAJD ROWEROWY PTTK „SZLAKAMI GMIN DOLINY MAŁEJ PANWI – WIOSNA 2024”

Na starcie pierwszej wyprawy, mimo dość zniechęcającej pogody,  stawili się prawie wszyscy uczestnicy - 40 uczniów i niezawodny zespół rodziców. Deszcz „wisiał w powietrzu”, od czasu do czasu siąpiło, ale nasza grupa z PSP Kolonowskie i PSP Staniszcze Wlk.-Kolonowskie 3, w dobrych humorach przemierzała piękny leśny szlak od leśniczówki Jaźwin na polanę Pilawówka z wiatą turystyczną i malowniczym stawem, by zakończyć wycieczkę w Dzikiej Chacie, w Kolonowskiem. Na mecie czekał na nas turystyczny poczęstunek i konkursy sprawnościowe oraz konkurs plastyczny, organizowane przez OZ/PTTK „Huta Andrzej” w Zawadzkiem. Mimo, że deszcz już padał w najlepsze, młodzi ludzie gromadnie uczestniczyli w przygotowanych konkurencjach, a zdobywcy punktowanych miejsc zostali obdarowani nagrodami.

W konkursie plastycznym pt. PTTK w Dzikiej Chacie, godnie zaprezentowały naszą szkołę:

Karolina Muszkiet – II miejsce

Paulina Leja – III miejsce

Oliwia Kubilas – V miejsce.

W konkursach sprawnościowych miejsca nagrodzone zdobyli:

- w konkursie kolarskim –

Łukasz Gerus – II miejsce

Alex Foryś – III miejsce

Marek Czupała – IV miejsce

Paweł Garbas – VI miejsce

- w rzucie piłeczkami –

Magdalena Morawiec – I miejsce

Adam Rathmann –II miejsce

Julianna Czupała – III miejsce

Oskar Foryś – V miejsce

- w rzucie lotką –

p. Joanna Zganiacz – I miejsce

p.Iwona Smieskol – II miejsce

- w rzucie krążkami –

Adam Rathmann – IV miejsce

Hanna Smieskol – VII miejsce

 

 

 

43 ZLOT ŚLADAMI DAWNEGO HUTNICTWA „REGOLOWIEC 2024”

Doskonałe humory, fajna atmosfera i znacznie lepsza pogoda towarzyszyły naszej kolejnej wyprawie – szlakami 43 Zlotu Śladami Dawnego Hutnictwa „Regolowiec 2024”.

Trasę mieliśmy dość ambitną, ponad 30 km do przejechania, ale nikt nie narzekał, nawet nasi najmłodsi kolarze z klasy drugiej. Wszyscy jechali sprawnie, a rowery na szczęście „wytrzymały”, mimo drobnych usterek…

W minioną sobotę 11.05., o godz. 8:00 rano podążyliśmy 30-osobową grupką, ze wsparciem niezawodnych rodziców, do Fosowskiego, a stamtąd wraz z drużynami z PSP Staniszcze Wlk. – Kolonowskie 3 oraz PSP Staniszcze Małe–Spórok wyruszyliśmy w kierunku Myśliny, dalej leśnymi ścieżkami do osady – Kolejka, a stamtąd na Regolowiec. Trasa, mimo że długa, była wygodna, szeroka i urozmaicona malowniczymi stawkami retencyjnymi, przy których mogliśmy odpocząć, podziwiać piękno otaczającej nas przyrody, albo „postraszyć” kijanki  i rybki, które zaciekawione gromadziły się przy brzegach. Na mecie zlotu –na polanie Regolowiec , po skonsumowaniu smacznej kiełbaski i odbudowaniu poziomu energii czekoladowymi Grześkami, przystąpiliśmy do udziału w konkursach, przygotowanych przez OZ/PTTK „Huta Andrzej” w Zawadzkiem – organizatora Zlotu oraz przez Nadleśnictwo Zawadzkie.

W konkursie leśno – przyrodniczym, pięknie zaprezentowały nas: Julka Szymik z kl.7 – zdobywczyni I miejsca i Olivia Kubilas – III miejsce.

Tradycyjny , bo  już 43 konkurs wiedzy krajoznawczo-historycznej, wymagał od uczestników sporej wiedzy o historii hutnictwa w Dolinie Małej Panwi, o Oddziale Zakładowym PTTK ”Huta Andrzej” oraz znajomości walorów krajoznawczych regionu.

I tu najszerszą wiedzą wykazała się Karolina Muszkiet – zdobywczyni I miejsca i Marcin Joszko (VI m ).

W konkurencjach sprawnościowych wzięli udział chyba „wszyscy” zgromadzeni na Regolowcu.

Bawili się wszyscy, a niektórzy dodatkowo zdobyli nagrody. I w tym miejscu należy wyróżnić tych, którym udało się „stanąć na podium” w poszczególnych konkursach:

- w konkursie kolarskim:

I miejsce – Marek Czupała (kategoria seniorzy)

III miejsce – Alex Foryś (kat.seniorzy)

III miejsce – Paweł Garbas (kat. juniorzy)

 

- w rzucie piłkami:

VI miejsce – Tomek Bogdoł

VII miejsce – p. Dorota Leja-Kaufmann

 

- w rzucie lotką:

VII miejsce – Igor Nowakowski

 

- w rzucie krążkami:

II miejsce – p. Joanna Zganiacz

 

Czterej najmłodsi uczestnicy naszej wyprawy: Laura Matusek, Julka Jainta, Hania Smieskol i Kajtek Morawiec z klasy drugiej, zostali również obdarowani upominkami - Dla najmłodszego uczestnika Zlotu.

 

Dziękujemy OZ/PTTK „Huta Andrzej” w Zawadzkiem za możliwość uczestnictwa w tych ciekawych imprezach turystycznych, które już od kilku dekad organizują dla młodzieży i seniorów z naszego terenu oraz dziękujemy opiekunom i Rodzicom, za czuwanie nad bezpieczeństwem młodych pasjonatów wypraw rowerowych.

 

Opiekun SKKT PTTK

Beata Jendruś

Z okazji uroczystych obchodów 90 rocznicy urodzin Jana Goczoła - polityka i poety z Rozmierzy, Strzelecki Ośrodek Kultury, w celu przypomnienia twórczości i uczczenia jego pamięci, zorganizował konkurs plastyczny, pt. "Śląskie krajobrazy wg Pana Jana". Zadanie polegało na wykonaniu pracy plastycznej ilustrującej wybrany utwór poety. Doskonale z tego zadania wywiązała się nasza uczennica - Paulina Leja, która wykonując ilustrację do wiersza "Niedziela na wsi", zdobyła 2 miejsce w powiecie, w swojej kategorii. Uroczyste wręczenie nagród odbyło się w poniedziałek 13.05.2024 r. w strzeleckim Domu Kultury. Gratulujemy sukcesu!

 

Izabela Eichhorn

Pod koniec kwietnia po raz kolejny odbył się w naszej szkole konkurs matematyczny dla uczniów klas II i III. Wyłoniono 11 najlepszych małych matematyków, którzy następnie 7 maja wzięli udziałw konkursie na szczeblu gminnym.

Najlepsi matematycy z klas II:

Szymon Kalisz, Julia Dudarewicz, Michał Szymik, Wojciech Garbas, Franciszek Klisz.

Najlepsi matematycy z klas III:

Grycz Nikodem, Kosek Natalia, Rodzewicz Hanna, Lopes Jorge Mateusz, Czok Izabela, Witkowska Ewa.

Nikodem Grycz okazał się jednym ze zwycięzców Gminnego Konkursu Matematycznegoi zakwalifikował się do etapu powiatowego, który odbędzie się 4 czerwca br.

Wszystkim uczestnikom serdecznie gratulujemy i trzymamy kciuki za Nikodema!

Uczniowie klasy 3b

Było coś dla ducha... i dla ciała... W trwającym od 8 do 15 maja Tygodniu Bibliotek uroczyście zakończyliśmy czytelniczy projekt „POCZYTAJ MI KOLEŻANKO/KOLEGO” realizowany w klasach 5 a oraz 1, podczas którego piątoklasiści czytali pierwszoklasistom wybrane książki, a także realizowali przygotowane przez siebie zadania sprawdzające poziom zrozumienia czytanego tekstu przez młodszych uczniów. Projekt trwał od września i miał na celu promocję czytelnictwa oraz zachęcenie pierwszoklasistów do samodzielnego czytania.

Jego kulminacja przypadła na piątek 10 maja. Tego dnia uczniowie klasy pierwszej przynieśli do szkoły swoje ulubione książki i na forum klasy z wielkim przejęciem, ale i dumą zaprezentowali swoje umiejętności czytelnicze. Od czasu rozpoczęcia nauki w klasie pierwszej bardzo je rozwinęli. Tego dnia było się czym pochwalić. Czytanie z odpowiednią intonacją, w odpowiednim tempie, płynne, poprawne, wyraźne, (czasem jeszcze wspomagane głoskowaniem lub sylabizowaniem) stało się swoistym festiwalem czytelniczym. Największą frajdą i satysfakcją było dla uczniów czytanie tekstów z książek samodzielnie wybranych. Uczniowie zgodnie stwierdzili, że umiejętność czytania to coś niezwykle cennego, otwierającego możliwość sięgania po teksty wiążące się z ich zainteresowaniami, zaspakajająca ciekawość, dostarczająca odpowiedzi na ogrom  dziecięcych pytań.

A my dorośli dodamy jeszcze, iż czytanie jest fundamentem edukacji i sukcesów w nauce, przyczynia się do rozwijania wiary w siebie, do rozwijania umiejętności społecznych, ćwiczy pamięć, rozwija koncentrację, ułatwia naukę, rozwija zainteresowania, wyobraźnię... i można tak wymieniać bez końca.

Kolejnym ekscytującym punktem tego dnia było „Pasowanie na czytelnika”, które odbyło się w naszej szkolnej bibliotece. Był to moment podniosły i wyjątkowy. Stanie się pełnoprawnym czytelnikiem napełniło pierwszoklasistów dumą i ekscytacją. Ten niecodzienny fakt potwierdzają piękne okolicznościowe dyplomy.

„Witamy Cię w naszej bibliotece. Staraj się czerpać z książek jak najwięcej mądrości i radości. Szanuj je, jak najbliższych sercu przyjaciół” - to słowa, których celem było przypieczętowanie nowej dziecięcej przyjaźni z tekstem literackim, którą w ciągu roku rozbudzano poprzez różne działania np. „Czytam na medal”, „Poczytaj mi koleżanko/kolego”, program Instytutu Książki „Czytelnicza wyprawka dla pierwszoklasisty“ czy też „Misiowe książeczki” oraz „Pchli Targ” – akcje, podczas których uczniowie wymieniali się m.in. książkami.

Zwieńczeniem tego wyjątkowego dnia było małe co nieco, również z akcentem czytelniczym, a mianowicie babeczki z dedykacją „Słodkiego czytania!”.  Mamy nadzieję, iż owa słodkość będzie przejawiała się  w przyjemności, pasji oraz radości czytania, poprzez które otwarte zostaną dzieciom drzwi do świata wyobraźni, wiedzy, wzruszeń...

 

Diana Bugajewska, Victoria Początek